با خوردن حرف هرگز سوء هاضمه نمي گيريد. همه دوست داشتن را بلدند. تا بشود جوره دیگری دوستش داشت. Che donyai be hichi nemishe del bast. کاش میشد هیچ کس تنها نبود.

دوباره می نویسم پس هستم. پس از فیلتر شدن وبلاگ قبلی ام تصمیم گرفتم دیگر ننویسم. اما حالا اعتراف می کنم که نتوانستم. اما به چند دلیل رویکرد خویش را در نوشتن تغییر دادم و تصمیم گرفتم اجتماعی بنویسم. اول آنکه رشته تحصیلی ام مرتبط تر است. دوم آنکه اجتماعی نوشتن کمتر حساسیت برانگیز است و سوم آنکه بسیاری از مشکلات حال کشور ما فرهنگی و اجتماعی هستند و حتی ریشه اکثر مشکلات سیاسی هم فرهنگی است.

Raquo; با ۱۰ ویژگی برتر ویندوز ۸ آشنا شوید. Raquo; مک بوک پرو ۱۳ اینچی رتینا اپل معرفی شد. Raquo; اسمارت فون HTC One X رسما معرفی شد. Raquo; امکان دانلود ۳۰۰ مگابیتبرثانیه در شبکه LTE اتصالات. Raquo; HP نسل جدید کامپیوترهای چند منظوره خود را معرفی کرد. Raquo; اولین سنگین وزن ۱ ترابایتی کینگ مکس در لیگ SSD ها.

ღ د ن ياي كوچک م ن ღ. ذهن آدمى مانند ساعتى است كه مدام از كار مى افتد. ذهن را باید با اندیشه هاى خوب كوك كرد . بعضی از آدم ها از زندگی شما خارج می شوند. فقط به دلیل اینکه نتوانسته اند شما را به اندازه خودشان کوچک کنند! نه قدرت درز گرفتن شما را داشته اند که اندازه تن شان شوید. نه قدرت شکافتن شما را . وقتی برای این بزرگی سال ها تلاش کرده اید. وقتی این بزرگی را آسان به دست نیاورده اید. دست به اندازه های خودتان نزنید و بزرگی تان را حفظ کنید. حتی اگر تنها بمانید . از آدمهای پر توقع فاصله بگیر.

انگاه که فراموش می کنیم میمیریم چون مرگ از دست دادن اینده نیست از دست دادن گذشته است. تصمیمات لازم گرفته شد من از اینجا میروم. راه دوری نیست کنار شمام. دوستم گفت بابا بی خیال به من و تو چه فقط کار ما بدبختا اینکه این کتاب رو با چه فلاکتی بخونیم اخر سر هم دلشون نمیاد یک نمره به مستمر دانش اموز اضافه کنن تا حداقل تجدید نشیم. ١-شاید برای چند روز اینده از پرشین بلاگ برم و به بلاگفا بپیوندم.

اول پسرونه بعد عشقولانه آخرشم دخترونه. روی ماه خدا رو ببوس. غزل و یه دنیا غم.

یکی قشنگی منظره رو می بینه یکی کثیفی پنجره رو ماییم که تصمیم می گیریم چی رو ببینیم امیدوارم قشنگ ببینیم حتی از پشت یه پنجره کثیف. انگاه که فراموش می کنیم میمیریم چون مرگ از دست دادن اینده نیست از دست دادن گذشته است. نمیدونم چه مدتی میشه که از اینجا بی خبرم. البته بی خبر بی خبرم که نمیشه گفت یه وقتایی می امدم و سری به کامنتدونی هام میزدم و دوباره می رفتم پی زندگیم. اما امروز ترس از فراموش شدن منو دوباره به اینجا برگردوند. اخرشم به قول مصطفی هیچ جا قبول نمیشم و قبولم بشه فردا ت.